Kto gra w KOLEJARZU

Bramkarze

Krzysztof Pyskaty
18.01.1974
Rafał Brzeziański
13.02.1985
Sebastian Kantor
15.02.1983
Tomasz Gryboś
20.02.1983


- Obrońcy

Dariusz Walęciak
17.10.1979
Adrian Basta
1.12.1988
Łukasz Łukasik
14.08.1982
Krystian Kalinowski
19.07.1985
Marcin Kiczyński
30.04.1980
Tomasz Księżyc
20.04.1974
Robert Sierant
8.08.1982
Bartosz Serafin
4.01.1985


- Pomocnicy

Adam Giesa
16.12.1982
Artur Prokop
18.12.1972
Adrian Basta
01.12.1988
Arkadiusz Bałuszyński
13.02.1974
Dariusz Frankiewicz
12.09.1986
Adrian Bergier
12.01.1986
Krzysztof Szymczyk
19.02.1989
Sławomir Cetnarowski
26.08.1983
Bartłomiej Słowik
3.03.1985
Marcin Stefanik
25.06.1987
Jarosław Wieczorek
31.10.1985

- Napastnicy


Dawid Basta
20.01.1986
Robert Drąg
25.10.1983
Daniel Armatys
27.10.1988
Bartłomiej Bogacz
7.01.1983
Marcin Dudziński
4.07.1977
Wojciech Pawełczyk
16.02.1988

O klubie

Początki ruchu sportowego na terenie Stróż sięgają roku 1928. Wtedy to garstka zapaleńców, miłośników piłki nożnej zakłada klub sportowy "Nafta" przy Rafinerii Nafty w Stróżach. Działali tam i czynnie uprawiali sport, a szczególnie piłkę nożną: Serafin Ludwik, Rucki Stanisław, Radzik Stanisław, Michalik Mieczysław i inni. Klub ten istniał do roku 1935. Ale piłka jako taka uprawiana w sposób niezorganizowany zadomowiła się na kilka ładnych lat, bo do końca 1945 roku, na boisku "Za wodą" Tam właśnie grupa entuzjastów młodszej generacji trenowała, toczyła piłkarskie boje. Szlifowali tam wówczas formę późniejsi piłkarze Klubu "Kolejarz" Stróże, jak Bogacz Marian, Martuszewski Stanisław i Emil, Basiaga Włodzimierz, Gawlik Józef, Gryboś Jan i wielu wielu innych. Jeden z żyjących z tego okresu młodych miłośników piłki nożnej Włodzimierz Basiaga wspomina, jak jeździł z zespołem furmanką do Gorlic, czy Ropicy Dolnej, opiekując się sprzętem sportowym. Na zakup biletów PKP czy PKS nie było środków finansowych. Również prowiant piłkarze zabierali z domu. Podróż furmanką do Gorlic, Biecza czy choćby Bobowej i Cięszkowic trwała kilkanaście godzin. Okres okupacji i lat bezpośrednio po wojnie, a więc 1945-47 to lata stagnacji sportowej i piłkarskiej, ale mimo to zawsze znajdowała się pokaźna grupa młodych ludzi, którzy trenowali na łące państwa Mogilskich. Dawne boisko "Za wodą" zostało razem z włościami pana Piękosi rozparcelowane. Nie mając własnego boiska z prawdziwego zdarzenia na którym mogli by rozgrywać swoje mecze, w roku 1947 na wniosek pana Stefana Piszczaka cały zespół najlepszych piłkarzy złożył akces do gry w LZS Siepietnica. Grupa działaczy i sympatyków czyniła starania o przydzielenie terenu pod boisko. Inicjatorami tych działań byli: Michalik Józef, Serafin Ludwik, Krugulski Feliks, Matusik Roman. Teren został przyznany stosunkowo szybko, jak również szybko i sprawnie wykonano roboty ziemne i pozostałe prace przy budowie boiska piłki nożnej. Prace wykonane zostały w czynie społecznym przez sportowców, młodzież i sympatyków sportu z kolejarzami na czele. 2 sierpnia 1949 roku nastąpiło otwarcie boiska oraz zainaugurowanie działalności Terenowego Koła Sportowego "Kolejarz" Stróże. Dalszy brak finansów nie pozwalał na szybkie zgłoszenie zespołu do rozgrywek. W tym czasie zespól rozegrał kilka spotkań towarzyskich. Dopiero wiosną 1951 roku drużyna wystartowała w rozgrywkach klasy C, w której zdobyła mistrzostwo i awans do klasy B. Jednak w następstwie słabych wyników sportowej rywalizacji w cztery lata później z nów rozpoczął rozgrywki w klasie C. W roku 1961 w związku z przebudową stadionu, drużyna została wycofana z rozgrywek. Przerwa w rozgrywkach trwała dwa w tym czasie wykonano renowacje płyty boiska, ogrodzenie stadionu i trybunę ziemną. Dnia 22 lipca nastąpiło przekazanie przebudowanego stadionu społeczeństwu i sportowcom Stróż. Po dwuletniej przerwie spowodowanej przebudową stadionu i rozgrywkami w C klasie, zespół powrócił do klasy B. W której grał do roku 1969, w tym też roku drużyna seniorów pod wodzą Wiesława Stawiasza wywalczyła mistrzostwo B klasy i awans do klasy A, który zbiegł się z rocznicą XX-lecia klubu. Dziesięć lat później, na XXX-leciu działalności, KS Kolejarz mógł poszczycić się już 3 miejscem w klasie okręgowej. W której pozostanie jeszcze przez 15 lat bo do roku 1995.